مدرسه پوکروای

کاش این ده نکته پوکر را در آغاز راه می دانستم (قسمت آخر)

یک اشتباه دیگر من وقتی تازه شروع به بازی کرده بودم این بود که همزمان با بازی پوکر آنلاین چند کار مختلف انجام می‌دادم. مقاله های سایت یاهو را می خواندم، موزیک دانلود می‌کردم، و به کارهای متفره دیگر (چک کردن اینستاگرام و تلگرام) مشغول می‌شدم.

تصور من این بود که مادامی که استراتژی پایه پوکر را می‌فهمیدم، با وجود این که به چندین کار مختلف هم می‌پرداختم، مشکلی برایم پیش نمی‌آید.

ولی حقیقت این است که شما باید به درک و شناخت خوبی از حریفان برسید. و این اتفاق تنها هنگامی می‌افتد که بین دست‌ها مشخصات و ویژگی‌های آنها را ثبت کنید.

چند مورد که باید در این فرآیند به آن توجه کنید این است که حریفانتان در موقعیت‌های مختلف چطور شرط می‌بندند، با چه دست‌هایی به نمایش کارت‌ها (showdown) می‌رسند و در چند درصد مواقع فلاپ را می‌بینند.

در بعضی از سایت‌های پوکر شما مجاز هستید از نرم‌افزار‌هایی که داده‌هایی از بازی حریف به شما ارائه می‌دهند، استفاده کنید. ولی اگر اجازه استفاده از این نرم افزار‌ها را نداشته باشید، حتما لازم است به دقت به تمایلات حریفانتان دقت کنید.

هدف این است اطلاعات کافی از حریفتان داشته باشید که بتوانید کال‌ها و فولدهای سودآوری در مقابل او انجام دهید.

روشی که من یادگیری استراتژی پوکر را شروع کردم، این بود که هر بار که حس و حالش را داشتم مقالات آنلاین استراتژی پوکر را می‌خواندم، و این کار کمک زیادی به ساخت پایه استراتژی پوکر من کرد.

ولی مشکل اینجا بود که کاملا پتانسیل اطلاعات جدیدی را که یاد گرفته بودم را آزاد نمی‌کردم چرا که تا جلسه بعدی پوکر که گاهی 2-3 روز طول می‌کشید، آنها را مورد استفاده قرار نمی‌دادم.

نهایتا فهمیدم که بهترین راه یادگیری این است جلسات خود را به دو قسمت استراتژی و بازی تقسیم کنید.

نسبت این دو بستگی به این دارد که بازیکن جدید هستید یا با تجربه. بازیکنان باتجربه زمان کمتری را برای اختصاص دادن به یادگیری لازم دارند.

برای بازیکنان مبتدی توصیه من این است که به ازای هر دو ساعت بازی یک ساعت را به مطالعه استراتژی اختصاص دهند. اگر می‌خواهید یک جلسه چهار ساعتی بازی کنید، می توانید دو ساعت هم برای مطالعه استراتژی به آن الحاق کنید.

اگر فرض کنید 6 ساعت زمان برای پوکر ندارید، می‌توانید در عوض 2/5 ساعت صرف بازی و 1/5 ساعت باقیمانده را صرف یادگیری کنید.

نکته کلیدی این است که شما مطالعه می‌کنید و چیزی را که یاد می‌گیرید فورا در میزهای بازی به کار می‌گیرید. این کار به تقویت استراتژی و عملکرد بهتر شما در جلسات بازی کمک می‌کند.

من هم یک زمان جزو پوکربازهایی بودم که در مورد متعهد به پات بودن در پوکر برداشت غلطی داشتم. طرز فکر من این بود که اگر به حد کافی در یک دست پوکر شرط ببندید، باید هر طور شده ژتون‌های باقیمانده‌تان را هم در صورت لزوم مورد ریسک قرار دهید، چرا که مبلغ بالایی در پات سرمایه‌گذاری کرده‌اید.

ولی این تفکر کاملا اشتباه است، چرا که متعهد شدن به پات این است که با استفاده از ریاضی به این نتیجه برسیم که فولد کردن دیگر گزینه مناسبی نیست.

یک مثال ساده در مورد این که چطور باید مشخص کنید که واقعا متعهد به پات شده‌اید یا نه:

اگر با توجه به کارت‌های خود و تمایلات حریف، بیش از 25% شانس برای برنده شدن دارید، باید کال کنید.

مجددا متذکر می‌شوم که متعهد شدن به پات در مورد این نیست که چقدر در پات سرمایه گذاری کرده‌اید. باید از ریاضی هم برای تعیین اینکه ژتون های باقیمانده‌تان را ریسک کنید یا نه، استفاده کنید.

ژتون‌های شما در بازی نقدی (کش گیم) مسلما مهم هستند چون نشان دهنده پول شما هستند. ولی نکته‌ای که من در ابتدا نمی‌دانستم این است که ژتون‌ها در تورنومنت حتی ارزش بیشتری دارند.

ژتون‌های شما در تورنومنت نماینده بقای شما در تورنومنت است، با تمام شدن آن‌ها عمر تورنومنت شما هم به پایان می‌رسد.

به همین دلیل درک تفاوت ارزش استک ژتون در بازی نقدی و تورنومنت بسیار حیاتی است. اصلی‌ترین چیزی که باید از آن آگاه باشید این است که در تورنومنت‌ها از موقعیت‌هایی که به دنبال کسب ارزش‌های کوچک (thin value) هستید باید اجتناب کنید.

یک مثال خوب در این زمینه مربوط به زمان‌هایی است که برتری مختصری با کال کردن بر مبنای ضریب پات دریافت می‌کنید.

در بازی‌های نقدی همیشه باید در صورتی که ضریب مناسبی نسبت به پات دریافت می‌کنید کال کنید چرا که هدف این است که ارزش مورد انتظار (expected value) خود را در بلند مدت به حداکثر برسانید. ولی زمان‌هایی وجود دارد که ریسک بالایی در کال کردن وجود دارد وقتی ضریب پاتی که دریافت می‌کنید خیلی مرزی است.

یک استثنا در این زمینه هنگامی است که استک شما به کمتر از 10 بیگ بلایند رسیده است. در این حالت باید با هر دست نسبتاً خوب آل این کنید و سعی کنید ژتونهای‌تان را دو برابر کنید و اهرم قوی‌تری برای ادامه بازی پیدا کنید.

ولی تمام سعی خود را بکنید تا از موقعیت های با ریسک بالا در مراحل اولیه تورنومنتهای پوکر که اندازه بلاندها عامل مهمی نیست، اجتناب کنید.

بسیاری از بازیکنان پوکر می خواهند که خیلی زود از نردبان بازی‌ها بالا بروند و در استیک‌های بالاتر بازی کنند. من هم از این نوع بازیکنان بودم چون گاهی شانس خودم را در سطح بالاتر امتحان می‌کردم، وقتی هنوز حتی در سطح فعلی برنده نبودم.

حقیقت این است که برای تعیین اینکه در یک سطح مشخص بازی برنده هستید یا نه، به اندازه نمونه بزرگی احتیاج دارید. راهنمای کلی این است که قبل از ایکه بدانید در استیک بازی خود موفق هستید باید 100،000 دست بازی کرده باشید.

آیا این به این معنی است که قبل از این که بتوانید به سطح بالاتر بروید باید 100،000 دست بازی کنید؟

نه، مخصوصا اگر در یک سطح برنده بی چون و چرا هستید و تقریبا از برتری خود نسبت به حریفان مطمئن هستید. ولی این هم بد نیست که تا جایی که صبرتان اجازه می دهد قبل از از رفتن با استیک بالاتر صبر کنید.

نتیجه گیری:

پوکر یکی از دشوارترین انواع قمار است. شما در مقابل برتری ثابت کازینو بازی نمی‌کنید، ولی در عوض در مقابل بازیکنانی با مهارت‌های تفکر بحرانی و قابلیت تنظیم بازی، قرار دارید.

ولی همان‌طور که بازیکنان زیادی در سال‌های متمادی نشان داده‌اند، امکان پیروزی در بازی پوکر وجود دارد. نکته کلیدی استمرار در مطالعه استراتژی پوکر و کسب تجربه است.

البته، همیشه داشتن یک شروع خوب، عالی است. و با تکرار نکردن اشتباهاتی که من در آغاز راهم انجام دادم، می توانید بهتر بازی کنید، و به خودتان شانس بزرگ تری بدهید.

 

 

کاش این ده نکته مهم در مورد بازی پوکر را در آغاز راه می دانستم:

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

قسمت پنجم

خروج از نسخه موبایل